Vitesse JO9-6 – Kennemers JO9-3 4-2 (1-1)
In een periode waarin de gemiddelde kinderhartslag toch al ver boven modaal ligt, leek een voetbalwedstrijdje op de zonnige zaterdagochtend een ideaal moment voor de ouders om even op adem te komen. Maar van ontspanning langs de kant was geen seconde sprake. De mannen van de JO9-6 werkten een zenuwslopend duel af, met na afloop prachtige cijfers op het bord: 4-2.
Het weekend vol heerlijke avondjes begon met een heerlijk ochtendje op Sportpark De Puikman. Zonder Mats, die van een welverdiende minivakantie genoot, gingen we de strijd aan met de Kennemers JO9-3. Gelukkig was Jayden er weer bij. Zijn arm was weer hersteld en wie hem over het veld zag denderen, zou eerder vermoeden dat hij de laatste weken op trainingskamp in Barcelona was geweest dan in de gipskamer van het ziekenhuis.
Stef begon op doel en stond als een tijger te keepen. Hoe dicht de aanvallers van de Kennemers ook bij hem in de buurt kwamen, hij hield zijn doel schoon. Helaas viel vlak voor rust toch de 0-1, maar niet veel later was het Jari die gelijk maakte na een mooie individuele actie.
Op het middenveld waren Pepijn, Melle en Jens lekker aan het bikkelen en ging het balletje soms van voet naar voet.
Na de limonade trok Jens het prachtige groene keepersshirt aan en ook hij wist samen met zijn verdedigers aan de druk van de Beverwijkers te ontsnappen. Het spel golfde op en neer, met schoten op paal en lat (Jayden schoot bijna de paal door midden met zijn pegel). Na een Vitesse-aanval bezorgde Julian ons de 2-1 – en zichzelf een zakje chips (prima afspraak met z’n moeder die wat ons betreft voor herhaling vatbaar is).
Heel lang konden we niet van de voorsprong genieten omdat de Kennemers vrijwel vanaf de aftrap gelijk maakten. Maar gelukkig was het Jari die voor de 3-2 zorgde, waarna de rood-zwarte gasten nog eenmaal alles op alles zetten om een punt uit het vuur te slepen. De talenten van Vitesse weigerden daar uiteraard aan mee te werken: er werden dit weekend in het hele land al genoeg cadeautjes uitgedeeld, maar niet hier, niet nu, niet op ons eigen heerlijk gerolde E-veld.
Ole liet nog maar eens zien dat er niets te halen viel en schoof keurig de 4-2 binnen, waarmee de wedstrijd beslist was en de hartslag van de fanatiek meelevende ouders ook weer omlaag kon. Een fijne constatering in een weekend vol (heerlijke) Sinterklaas-hectiek.
Zaterdag is onze laatste competitiewedstrijd van 2016, om 9.45 uur thuis tegen Velsenoord.
Tot dan!
Krijn
Fotogalerij
Er horen geen foto's bij dit wedstrijdverslag.